(از معجزه هزاره سوم و سردار سازندگی تا امیرکبیر زمان و ژنرال نفت!!)
رئیس جمهور در اثنای انتخابات گذشته خطاب به رقیب گفتند که بگذارید امام رضا (علیه السلام) برای همه مردم باشد! ( یعنی مثلا شخصیت های مقدس و یا بزرگ را خرج انتخابات و جناح ها نکنید ) من سخن ایشان را کمی بسط داده و از شخصیت های مقدس و الهی به رجال بزرگ و محترم تاریخی هم سرایت داده و به دولتمردان و لقب فروشان که در مطبوعات و امپراطوری تبلیغی دولت فراوانند توصیه می کنم حرمت شخصیت های تاریخی – ملی را هم نگه دارند و امثال امیرکبیر و دیگران را هم به آسانی در القاب ، پیشکش این و آن نکنند ، چرا که هنوز جوهر امثال برجام نخشکیده و تبعاتش معلوم نشده ، عده ای متملق و چاپلوس برای خوش خدمتی به فلان وزیر و یا صاحب قدرت از کیسه تاریخی ملت خرج کرده و لقب فروشی می نمایند و نمیدانند چند وقت دیگر که خدای ناکرده سست بودن فلان قرارداد و بهمان معاهده معلوم شود، به تبع آن اذهان ساده اندیش خواهند گفت لابد آن بزرگان تاریخی هم مثل حضرات اینگونه عمل کرده اند ! و این یعنی بی اعتمادی ملی و از بین بردن شاخص ها و ارزشهایی که یک ملت برای ادامه حیات و عزت و هویت خود بدان سخت نیازمند است ۰
البته از انصاف نگذریم از این طرف قضیه هم استفاده از تاریخ نباید شتابزده و افراطی و کینه ورزانه باشد و مثلا برجام را بدون طی کردن معقول زمان و معلوم نبودن کامل نتایج، با ترکمانچای و گلستان مقایسه نمود ؛ این کار هم بدون مطالعه و تحقیق عمل درستی نیست و نوعی تطبیق غلط و شتابزده است۰
♦️شاید تعجب کنید نویسنده این سطور چندی قبل امام خمینی را با شاه اسماعیل صفوی مقایسه کردم ۰ ممکن است دوستان بگویند این انتقاد و نقد به خودتان هم وارد است ! در جواب باید بگویم پرونده امام راحل امروز بسته شده و افکار و عملکرد ایشان قابل قضاوت و ارزیابی می باشد ۰ و از طرفی به اجماع همه ، امام خمینی یک نظام سلطنتی را سرنگون و نظام جدیدی را بنیانگذاری نمود ؛ از این جهت نقش تاریخی ایشان ( و نه شخصیت اخلاقی و علمی و اجتماعی ) با یک بنیانگذار بزرگ تاریخی دیگر مثل شاه اسماعیل صفوی قابل قیاس است۰ در ثانی مقایسه شخصیت های تاریخی غیر همزمان یک مطلب است و تطبیق افراد در سمت وزارت و وکالت و سیاست که زنده اند ، با افراد تاریخی خوشنام گذشته برای اقناع کردن سیاسی و پیروزی جناحی مطلب دیگری است ۰
باز در مورد استفاده از تاریخ بین گذشته و حال مواردی هست که نه به صورت “لقب فروشی غلو آمیز” بلکه برای بیان عبرت و یا قانون مندی اجتماعی و سیاسی و نوعی فلسفه تاریخ استفاده میشود ؛ نویسنده این سطور چندی قبل در مورد پدیده” نادر شاهی” به روسای جمهور سابق و اسبق و لابد فعلی و آینده هشدار دادم و گفتم با استفاده از زندگی توامان حماسه آمیز و فاجعه بار نادر شاه افشار، مواظب باشید محبوبیت و حماسه ملی اقبال و رای مردم برای شما به ادبار و فاجعه ملی مبدل نشود !!
در مورد دیگری موفقیت های سردار قاسم سلیمانی علیه داعش در عراق و سوریه را با احساس غروری که سردار امامقلی خان در فتح هرمز علیه استعمار پرتغال انجام داده بود مقایسه کرده و نتیجه گیری نمودم که ظهور چنین سرداران موفقی در نتیجه وجود رهبران بالیاقت و بزرگ می باشد ۰ بیان این مثال ها برای فهم قانون مندی در تاریخ ایران مطرح میشود و برای غلو و تملق و یا برای لقب فروشی و فرصت طلبی نبوده بلکه صرفا درسها و عبرتهای تاریخی است ۰ لذا این مقدار تطبیق نه تنها مذموم نیست بلکه مصداق گذشته چراغ راه آینده میتواند تلقی گردد ۰
این مطلب را هم در نظر داشته باشیم ، ما دو نگاه به تاریخ میتوانیم داشته باشیم :
اول تاریخ را در خدمت سیاست قرار دادن و دوم از تاریخ برای سیاست درس آموختن ؛ خواننده با بصیرت تفاوت و ارزش این دو زاویه دید را به خوبی می فهمد ۰ البته ذکر این نکته مهم است که قضاوت و معدل تاریخی دادن به اشخاص، کار سهلی نیست که به سادگی بشود با پول و قدرت و تبلیغات آن را در خدمت سیاست روز در آورد ؛ شاید هم بایستی گفت :
♦️ تاریخ سخت گیرتر از این حرفهاست ۰ ♦️
و عبارت روشن تر :
مرکب تاریخ به راکب سیاست خیلی سواری نمی دهد