????پرسش یکی از مخاطبین محترم
✅با عرض سلام و احترام در موضوع دیپلماسی فرمودید سه نوع دیپلماسی مطرح می شود . سوالی که برای برخی از افراد مطرح می شود این است که آیا می شد از ابتدای انقلاب در بحث سیاست جهانی و دیپلماسی خارجی روش و تاکیک سومی در پیش گرفته می شد که ضمن حفظ عزت و استقلال سیاسی اقتصادی فرهنگی کشور و نیز عدم هضم شدن در نظم جهانی، ابتدا ساختار سیاسی فرهنگی و اقتصادی کشور مستحکم می شد و سپس به مساله صدور انقلاب و مواجهه مستقیم با ابرقدرتها می پرداختیم تا هزینه های کم تری می دادیم . آیا کشورهایی وجود دارند که از چنین روشی استفاده کرده باشند ؟با تشکر
✅جواب :نجفی :نظر شما آمیخته ای از نکات درست و در برخی موارد غیر دقیق است؛ این مطلب که اشتباهات فراوانی دولتمردان و کارشناسان استرتژیک ما در دولتهای قبلی داشته اند حرف درستی است و حسن تاریخ سیاسی و وجدان ملی آگاه این است که به این راحتی ها نه خریدنی است و نه قانع می شوند و نه هر اشتباه و بهانه ای را قبول می کنند؛ به نظر من تاریخ نگاران و روشنفکران تراز انقلاب و متعهد به عظمت اسلامی باید قبل از هر اندیشه و یا غرض سیاسی غرب محوران و دیگران به این امر مهم یعنی نقد منصفانه در جهت اعتلای آرمانهای تمدن اسلامی و هویت اصیل ایرانی اقدام نمایند ۰ در این میان “شاخص نقد” نولیبرالیسم و نو سکولاریسم پرمدعای لانه کرده در برخی قسمت های مختلف و برخی مراکز پژوهشی و رسانه ای بیکار ننشسته و مدام فرافکنی نموده لذا باید این مهم به دست توانمند کسانی صورت پذیرد که به این پیوستگی انقلاب و رشد دینی جامعه در فضای نظام اسلامی باور عمیق داشته باشند و البته علم و دانش و توان این کار را هم به دست آورده باشند۰ البته این نکته را هم در گوشه ذهن تان داشته باشید که انقلاب اسلامی از همان چهل و چند سال قبل بخاطر استقلال ذاتی خاصش همیشه تنها بوده و هر کسی تا توانسته ضربه ای به آن نواخته است ۰ به این مطلب هم دقت کنید تحقق شعار محوری نه شرقی و نه غربی بسیار کار عظیم و باارزش و مهمی است به خصوص سیر از اجمال به تفضیل در این شعار ، محتاج نظریه پردازی پیچیده و علمی و دقیقی می باشد ۰????موفق باشید
